Kraina Dhofar znajdująca się na południu Omanu ma zupełnie inny krajobraz niż północ. Jałowa pustynia przechodzi tam w wysokie góry, za którymi rozciąga się zielona kraina. Najpiękniejsze barwy można podziwiać od czerwca do września, gdy monsuny „charif” przynoszą obfite opady deszczu. Doliny i wzgórza pokrywają się wtedy bujną roślinnością, a na drogach można spotkać podróżujących na wielbłądach Omańczyków ubranych w tradycyjne stroje. Plaże w tej części Omanu są bezludne i zachowane w nienaruszonym stanie. Wyprawa do Dhofar to podróż przez krainę pachnącego kadzidła, które w tym właśnie regionie jest dobrem narodowym i posiada wielowiekową tradycję. Aromatyczne zapachy roznoszą się na targowiskach, w sklepach, restauracjach i hotelach. Natomiast dym jest obowiązkowym elementem wielu uroczystości, a wspaniałe perfumy można kupić w wielu miejscach.

Dhofar jest największym gubernatorstwem Omanu położonym przy granicy z Jemenem i Arabią Saudyjską. Region ma dostęp do Morza Arabskiego i od północnego-wschodu sąsiaduje z takimi regionami turystycznymi jak Al Wusta i Wahiba Sands. Teren Zufaru (Dhofar) zamieszkiwany był już od VI w. p.n.e. Rozwinął się dzięki odkryciu zalet kadzidła, które zaczęto transportować do Arabii Wschodniej i Mezopotamii. Ważną role pełniły trzy miasta: pustynny Shisr goszczący karawany transportujące kadzidło, ważny port handlowy Sumhuram i Al Balid, z którego później transportowano kadzidło drogą morską. W posiadaniu Omanu Zufar znalazł się od 1879 roku.

Stolicą regionu jest Salala – drugie co do wielkości miasto Omanu położone u wybrzeży Morza Arabskiego. Jest popularnym celem dla podróżników wybierających się w góry Qara oraz turystów poszukujących wytchnienia wśród bujnych plantacji bananowców. Centrum miasta jest dosyć gwarne i kontrastuje z zielenią wjazdowych arterii. Salala jest także bazą wypadową do zwiedzania historycznego portu handlowego Al Balid. Warto zabrać z sobą aparat fotograficzny, gdyż podczas zwiedzania niezwykłej okolicy będzie sporo okazji do zrobienia ciekawych zdjęć. Chociażby można trafić na wielbłądy beztrosko spacerujące po okolicy. Salala ma stosunkowo dobrze rozbudowaną bazę noclegową. Turyści mają do wyboru hotele przy plaży i tańsze kwatery rozrzucone po mieście.

Ze względu na duży odsetek obcokrajowców kuchnia Omanu jest bardzo zróżnicowana. Popularne są rozmaite kebaby z kurczaka lub baraniny, podobne do kebabów shawarmy i potrawy biryani, czyli przyprawiony ryż z kurczakiem, baraniną lub owocami morza. W wielu restauracjach standardowym dodatkiem jest mezze – ciepłe i zimne arabskie przekąski takie jak humus z ciecierzycy i sezamu z dodatkiem cytryny, oliwy i czosnku. Podstawą omańskiej kuchni jest ryż i mięso, dlatego najczęściej pojawia się kurczak i wołowina, ponieważ muzułmanie wieprzowiny nie spożywają.

Tikka – marynowane mięso z przyprawami i sosem
Baba Ghanoush – pasta z pieczonego bakłażana z dodatkiem czosnku i cytryny
Shuwa – mięso z barana lub kozy zawinięte w liście bananowca
Arsia – danie z jagnięciny i ryżu
Maqbous – pikantna potrawa z mięsem, ryżem i szafranem
Muqalab – danie z podrobów z kardamonem, imbirem, pieprzem, goździkami i cynamonem

W wielu potrawach można zanurzać cienki chleb khobz, a do najsmaczniejszych przystawek należy surówka z posiekanej pietruszki, cebuli, pomidorów i kaszy pszenicznej (tabbouleh) oraz surówka z warzyw z opiekanymi kawałkami chleba (fattoush). W menu pojawiają się również ryby i owoce morza, a do najchętniej wykorzystywanych przypraw należą szafran, kurkuma, kardamon, cynamon i imbir. Świeże daktyle można kupić praktycznie wszędzie.

Po pikantnych posiłkach pija się w Omanie słodką herbatę z mlekiem – karak, niemniej symbolem omańskiej gościnności jest mocna i ostra kawa z dodatkiem kardamonu – kahwa, serwowana z daktylami. Popularnym napojem jest także słonawa maślanka o nazwie laban.

Oman jest tradycyjnym państwem z uporządkowanym stylem życia, niemniej otwartym na różnorodność kulturową ze względu na historyczne położenie na pograniczu handlowych szlaków. Przez lata przewijały się tam różne narodowości, czego efekt widoczny jest dziś na ulicach największych miast. Oman uchodzi za konserwatywny kraj islamski z prawem opartym na szariacie, dlatego należy być świadomym różnic kulturowych. Warto zwrócić uwagę na terminy ramadanu i innych świąt, które są w Omanie ruchome. Podczas świąt należy pamiętać, że większość sklepów jest zamknięta i obowiązuje zakaz publicznego picia i jedzenia.

Od przybyszów wymaga się jednak dostosowania do panujących zasad zachowaniem i strojem. Dlatego szczególnie na prowincji należy zrezygnować z noszenia krótkiej spódnicy i koszulek na ramiączkach. Warto pamiętać, że starsze pokolenia są wrażliwe na punkcie swojej narodowości, więc z grzeczności lepiej nie wdawać się żywiołowo w dyskusje na temat polityki czy religii. Niezbyt dobrze może być odebrane trzymanie się za ręce na ulicy, lekceważące spojrzenia czy głośne komentarze, dlatego warto podejść z umiarem do swojego zachowania, aby nie zostać źle odebranym. Mężczyźni ubierają się w długie białe koszule z długim rękawem i na głowie noszą charakterystyczne czapki. Kobiety natomiast noszą czarne stroje zasłaniające całe ciało.

Omańczycy są jednak bardzo życzliwi i chętnie pomogą zagubionemu turyście. Z racji tego, że jest to kraj arabski warto zapamiętać zwroty „as-salam alejkum” („pokój z tobą”) oraz odpowiedź „alejkum as-salam”. Popularne jest wspólne picie kawy w kręgu na podłodze lub specjalnie wyłożonej macie. W tradycyjnych domach jada się zazwyczaj rękoma.

W kalendarium świąt nie brakuje różnych festiwali i wydarzeń kulturalnych, a także licznych świąt muzułmańskich. Językiem urzędowym sułtanatu jest arabski, niemniej spora część społeczeństwa posługuje się angielskim. W miejscach nastawionych na turystykę nie ma problemu z porozumiewaniem się. W większości miast możliwe jest wejście do meczetów, także dla kobiet, wymagany jest jedynie odpowiedni ubiór. Na przywitanie gestem szacunku jest położenie ręki na piersi i lekki skłon. Lewą rękę uznaje się za „nieczystą”, dlatego należy unikać picia, brania i podawania właśnie tą ręką.

Rezerwat Dżiddat al-Harasis – unikatowe miejsce chroniące zagrożonego wyginięciem oryksa arabskiego – ssaka z rodziny wołowatych. Jest to charakterystyczny gatunek antylopy o białym umaszczeniu i ciemnymi plamami na głowie. Rezerwat można zwiedzać po uzyskaniu specjalnych zezwoleń pod opieką lokalnego przewodnika.

Ruiny Al Balid – miasto wpisane na listę UNESCO jest jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych w tej części Omanu. Stanowisko archeologiczne datowane jest na II w. p.n.e. i znane jest jako Dhofar – stąd właśnie wzięła się nazwa regionu. Przez wieki było to jedno z najlepiej prosperujących miast Półwyspu Arabskiego, które handlowało z Chinami, Indiami, Persją, Europą i Afryką Wschodnią. Największy rozkwit przypadł na okres islamski, kiedy zapoznano się z właściwościami kadzidła mającego przed wiekami wartość złota. W Al Balid pojawił się arabski obieżyświat Ibn Battuta, a także Marco Polo odkrywający ten zakątek świata. Dopiero W latach pięćdziesiątych XX wieku archeolodzy odkryli to historyczne miasto wciśnięte między morze i wbijającą się w ląd zatokę. Najbardziej imponującą ruiną jest obecnie Wielki Meczet wzniesiony w X wieku i dawna siedziba władcy zwana cytadelą. Ponadto na terenie wykopalisk można zobaczyć resztki muru i rezydencji mieszkalnych, a także cmentarz. Przed zwiedzaniem warto zapoznać się z historią miejsca w Muzeum Krainy Kadzidła, mieszczącym się obok wejścia głównego. Al Balid jest dodatkowo o tyle ciekawe, że pobliską zatokę objęto rezerwatem przyrody. Ze specjalnych platform można podziwiać flamingi i niezwykły świat unikalnej przyrody.

Sumhuram – starożytne miasto położone na wschodnim brzegu zatoki Rori ze względu na wartość historyczną figuruje na liście UNESCO. Pierwsze wzmianki o Sumhuram pojawiły się już w I w. p.n.e. i opowiadają o jego założycielu – królu Shabwy. Osada szybko stała się dobrze prosperującym portem wymieniającym towary z Indiami, Arabią i państwami położonymi w basenie Morza Śródziemnego. Handlowano głównie słynnym na cały Oman kadzidłem. Chociaż do czasów obecnych przetrwały jedynie ruiny, warto zobaczyć starożytne bramy, pozostałości grubych murów i resztki świątyni boga Sin. Z terenu wykopalisk można podziwiać błękitną zatokę, a także pobliski rezerwat przyrody.

Taka – nieco prowincjonalne miasteczko ma swój urok dzięki fortyfikacjom rozrzuconym po okolicznych wzgórzach. Jedną z nich jest odrestaurowany fort z zacienionym dziedzińcem i murami gwarantującymi doskonały widok na okolicę. Ponadto z Taka sąsiaduje laguna objęta rezerwatem przyrody, gdzie sfotografować można wiele gatunków egzotycznego ptactwa.

Ubar – mityczne miasto odnalezione w piaskach pustyni jest dosyć tajemniczym miejscem, związanym ze starożytnym Omanem. Odkryto je dopiero w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, a badania dowiodły, że było to bardzo ważne miejsce na styku szlaków karawanowych. W Ubar istniało źródło wykorzystywane przez handlarzy już 2500 lat p.n.e. Według Koranu miasto zniszczył i zatopił sam Allah, któremu nie spodobało się bogactwo i rozpusta mieszkańców. Dowodem autentyczności Ubar jest wpisanie na listę UNESCO w ramach projektu „Krainy kadzidła”.

Wodotryski w Mughsail – olbrzymie fontanny morskiej wody wytryskujące ze skalnego podłoża są atrakcję chętnie odwiedzaną przez turystów podróżujących po Dhofar. Szczeliny z wodotryskami wytworzyły fale, które przez wieku uderzały w wapienne skały. Ciekawe zjawisko przyrodnicze przybierają na sile szczególnie w porze monsunów. Marneef Cave and Blow Holes warto odwiedzić chociażby ze względu na wspaniałe widoki na okolicę.

Wadi Darbat – kraina pełna jeziorek i wodospadów, która często gości na pocztówkach z regionu Dhofar. Jest to jedna z najpiękniejszych dolin w kraju, która szczególnie w porze monsunowej zamienia się bujną i zieloną enklawę. Po deszczach ze skał spływają wodospady wypełniające oczka wodne, tworząc tym samym niezwykłe zjawiska przyrodnicze.

Mirbat – niewielka miejscowość słynąca z produkcji kolorowych kadzielnic doskonale nadających się na pamiątkę z podróży do Omanu. Przed laty Mirbat był prężnie działającym portem, o przeszłości którego świadczą dwa zbudowane pomniki. Podczas krótkiej wizyty odwiedzić można mauzoleum Bin Alego (uczonego z XII w.), cmentarz islamski oraz fort zbudowany w XIX wieku. W drodze z Mirbatu do Hasik znajduje się kilka wyludnionych, piaszczystych plaż.

Grób Hioba – około 30 kilometrów od Salala znajduje się domniemany grób postaci biblijnej i bohatera starotestamentowej Księgi Hioba. Mieszkańca tak zwanej ziemi US czczą również muzułmanie, dlatego w ich wierzeniach taki grób istnieje w Omanie na wzgórzu z niewielkim meczetem. Mauzoleum znajduje się za świątynią, w której miał modlić się prorok.

Kiedy najlepiej wybrać się do Omanu?
Najlepszą pora na odwiedzenie Omanu jest okres pomiędzy listopadem a marcem, kiedy temperatury wahają się między 25 a 30 st. W samym Maskacie najlepiej pojawić się na przełomie stycznia i lutego, kiedy trwa Maskat Festiwal przybliżający kulturę kraju. W okresie letnim między czerwcem i sierpniem temperatury osiągają 40 st. i wzrasta wilgotność powietrza.

Jaka waluta obowiązuje w Omanie?
Jednostką walutową w Omanie jest rial omański (OMR), 1 rial = 1000 baisa.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Omanie?
Omańskie bazary oferują turystom srebrną i złotą biżuterię, tradycyjne omańskie przedmioty codziennego użytku, wyroby włókiennicze, wyroby garncarskie z Bahli, omańskie stroje „handżary”, arabskie przyprawy, kadzidła i kadzielniczki czy kaszmirowe szale z Indii. Warto rozejrzeć się za srebrną biżuterią, naszyjnikami, bransoletami i masywnymi pierścieniami. Ciekawą pamiątką może być nakrycie głowy „kumma”. Nie brakuje też całej palety perfum, kubków, magnesów i innych gadżetów z napisem Oman.

Najlepszym miejscem na zrobienie zakupów jest tradycyjny targ Mutrahu w Maskacie. Bazar jest jednym z najstarszych w kraju i poprzecinany jest labiryntem uliczek wypełnionych sklepikami. Pamiątki można także kupić w Bait Al Bagh (Dom Ogrodów).

Jaki czas obowiązuje w Omanie?
Do czasu polskiego dodajemy 3 godziny w zimie i 2 godziny w lecie.

Jak poruszać się po Omanie?
Oman jest rozległym krajem, dlatego powszechne są połączenia lotnicze, głównie pomiędzy Maskatem a Salalah oraz Khasab. Najwygodniejszym sposobem jest podróżowanie wynajętym samochodem – istnieje wiele międzynarodowych sieci wynajmu aut oraz lokalnych wypożyczalni. Połączenie autobusowe istnieją pomiędzy większymi miastami i miasteczkami. Dojechać można między innymi do Salalah, Sur, Barki, Duqm czy na wyspę Masirah.

Jakie plaże są w Dhofar?

Na piaszczyste i wyludnione plaże można trafić w drodze z Mirbatu do Hasik. Szeroka i piaszczysta plaża dominuje na całym wybrzeżu Salala. Do wypoczynku zachęca także długa plaża w Mughsail oraz pobliska Fazayah Beach w niewielkiej zatoce.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieć dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Omanie?
Restrykcje celne nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów, a bez opłat celnych można wwieźć i wywieźć 2 butelki alkoholu (maksymalnie 2 l) lub 24 puszek piwa, 400 papierosów, 100 ml perfum, 10 płyt DVD.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Omanie?
Służba zdrowia charakteryzuje się wysokim standardem i opiera na lecznictwie prywatnym, dlatego należy pamiętać, że ubezpieczenie i usługi medyczne są w Omanie kosztowne, a opłaty za wszystkie zastosowane leki i usługi naliczane oddzielnie. Koniecznie trzeba wykupić w Polsce stosowne, międzynarodowe ubezpieczenie podróżne i zdrowotne lub wykupić takie ubezpieczenie w Omanie, spełniające określone warunki. Powinno ono obejmować wszystkie formy aktywności, zgodnie z celem pobytu, aby w przypadku choroby odzyskać koszty poniesione za leczenie. Warto sprawdzić czy ubezpieczenia takie wykupuje się automatycznie, przy zakupie wycieczki. Dodatkowo można zaopatrzyć się w polską polisę ubezpieczeniową i należy pamiętać o zbieraniu rachunków za wizytę, by po powrocie do kraju ubiegać się o zwrot kosztów.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie zawsze jest zdatna do picia. Koniecznie trzeba pić dużą ilość wody, gdyż niska wilgotność powietrza może szybko odwodnić organizm.

Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej w niektórych krajach istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Do podróżowania po Omanie wymagana jest wiza turystyczna, którą można otrzymać na przejściach granicznych lądowych i lotniczych. Najbliższa ambasada Omanu znajduje się w Berlinie. Wizy jednokrotne uprawniają do maksymalnie miesięcznego pobytu, licząc od daty wjazdu. Mogą być ważne 10 lub 30 dni. Paszport powinien być ważny przez co najmniej 6 miesięcy, licząc od daty uzyskania wizy. Procedura meldunkowa nie obowiązuje cudzoziemców podróżujących w celach turystycznych i odwiedzających bliskich krewnych.

Najbliższa placówka dyplomatyczna:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Arabii Saudyjskiej
Arabia Saudyjska, Rijad, Abdullah Bin Dzafar Street, Al-Warood Area, Rijad 11693, P.O. Box 94016
Tel.: +966 11 4549274 Tel.: +966 11 4508889 Tel. dyżurny: +966 548807718 Faks: +966 11 4549210
rijad.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.rijad.msz.gov.pl